شبکه های اجتماعی یا شبکه های اشتباهی ؟

چه وقت شبکه های اجتماعی، اشتباهی می شوند؟

کسب و کارهای زیادی بر روی شبکه های اجتماعی شکل گرفته اند، موجی که ازفیس بوک شروع شده و این روزها در اینستاگرام ادامه دارد، از فروش مانتو و زیورآلات گرفته تا لوازم شکاری و هر از چندگاهی هم محصولات عجیب و غریبی که در دنیای غیر مجازی پیدا نمی شود، کسب و کارهایی که تنها بر روی شبکه های اجتماعی هستند و حضور دیگری در فضای آنلاین ندارند.

با فروش خوبی که گه گاهی از گوشه و کنار در خصوص این کسب و کارها می شنویم می گذرم، سوالی اساس اینجاست که این کسب و کارها چقدر از جنس کسب و کارهای آنلاین هستند؟ آیا حضور در اینترنت و استفاده از پتانسل آن صرفا به معنی بازاری بزرگ تر برای فروش گسترده تر است؟ بیایید قبل از پاسخ به این سوال ها از دید دیگری به موضوع نگاه کنیم.

تفاوت هایی که فضای اینترنت می تواند برای یک کسب و کار آنلاین ایجاد کند چه تفاوت هایی با فضای غیر آنلاین دارد ؟ در فضای اینترنت مشتری میتواند اطلاعات کاملتری در خصوص محصول بدست آورد، وقتی درباره تفاوت یک مدل چراغ قوده با مدل دیگری سوال میکنید صرفا نمی گوید این مدل چینی است و آن مدل تایوانی، تازه متوجه می شوید قدرت چراغ آنها، اندازه آنها، جنس بدنه و … تفاوت های زیادی با هم دارند که اهمیت آن بیشتر از چینی و تایوانی بودن است. اطلاعاتی که احتمالا کمتر فروشنده ای بتواند در اختیار مشتری قرار دهد، مخصوصا اگر چند مشتری بصورت همزمان در مغازه حضور داشته باشند. علاوه بر این ویژگی مشتری میتواند نظرات سایر مشتریان را بخواند، ببیند افراد دیگر در استفاده از این محصول چه تجربه ای داشته اند، مزایا و معایب آنرا چه می دانند و هر چه دل تنگشان از محصول می خواهد را می نویسند و مخاطبین هم با جان و دل میخوانند.

امروز رقابت بر سر فروش بیشتر امروز نیست، بر سر فروش فرداهاست …

فروشگاه آنلاین همیشه باز است و وقت و بی وقت می شود با ماوس آهسته یا سریع قدمی زد و کالایی را انتخاب کرد و در زمان هم صرفه جویی خوبی کرد، اما واقعیت اینجاست که اینها ویژگی های ابتدایی از فروشگاه های آنلاین هستند، ویژگی هایی که هر فروشگاه آنلاینی آنرا به خودی خود دارد، امروز با دید دیگری به کسب و کار آنلاین نگاه می شود، دیدی که ارزش اطلاعات را مشخص می کند، امروز رقابت بر سر فروش بیشتر امروز نیست، رقابت بر سر جمع آوری اطلاعات بیشتر است، اطلاعاتی که قرار است سرمایه اصلی کسب و کارها شوند، اطلاعاتی که کمک میکنند کسب و کارها تغییرات جدی داشته باشند، امروز هر حرکتی در وب سایت ها نشانه ای از شخصیت مخاطب است و با هر عکس العملی مخاطب خود را بیشتر و بیشتر معرفی می کند، شبکه های اجتماعی این موضوع را درک کرده اند و به همین دلیل سرویس هایی به ظاهر مجانی به مخاطبین خود ارائه می دهند، در حالی که ما از فضای آنها استفاده می کنیم و در ازای این استفاده کردن هزینه آنرا با اطلاعاتی که با رفتارمان نشان می دهیم پرداخت میکنیم، شاید گاهی بتوان گفت شبکه های اجتماعی هزینه استفاده از آنها را گران هم حساب می کنند.

شبکه های اجتماعی سرویس هایی به ظاهر مجانی ارائه می دهند

تمام رفتارهای ما در شبکه های اجتماعی ثبت و در میان انبوهی از حضور دیگران و اطللاعاتی که از آنها نیز استخراج می شود ارزیابی میگردد، اینکه چه زمانی بر روی یک پست توقف می کنید، اینکه چه نوع پست لایی را لایک میکنید، این لایک کردن چند ثانیه بعد از دیدن یک پست است، آیا پست را کاملا میخوانید و بعد لایک میکنید یا با خواندن یک خط اول اینکار را می کنید؟ چه نوع پست هایی را و چگونه به اشتراک می گذارید؟ صفحه پروفایل کسانی که پست را لایک کرده اند را می بینید؟ هر چند وقت یکبار به شبکه اجتماعی خود سر می زنید؟ هر چند وقت یکبار صفحات اجتماعی دوستانتان را میبینید؟ صفحات اجتماعی دوستانتان را مو به مو بررسی می کنید یا صرفا مرور می کنید؟ بیشتر در چه ساعاتی از شبانه روز را به شبکه های اجتماعی سر می زنید؟ اگر صبح ها سر می زنید رفتارتان با بعد از ظهر ها یا شب ها چه تفاوتی دارد؟ وقتی پستی انتقادی را میخوانید بلافاصله جواب می دهید یا بعد از گذشت زمانی دوباره برمیگردید و پاسخ می دهید؟ چقدر کامنت دیگران برای شما مهم است و به آنها پاسخ می دهید؟ این سوالات بخشی از سوالاتی است که جواب آنها را شبکه های اجتماعی در خصوص شما دارند.

همین اطلاعات است که باعث شده فیش بوک مدعی شود شما را از همسرتان بیشتر می شناسد .

نتایج یه تحقیق که کامل آنرا می توانید در وب سایت pans.org مطالعه کنید، نشان می دهد که اگر تنها ۱۰ پست را لایک کنید فیس بوک شما را به اندازه یک همکار می شناسد، اگر این لایک ها به ۷۰ عدد برسد به اندازه یک همخانه شما را می شناسد، و اگر ۱۵۰ لایک برای فیس بوک به یادگار بگذارید این شناخت به اندازه اعضاء خانواده شماست و بیش از ۳۰۰ لایک شناختی در حد همسر شما خواهد داشت.

به تعداد لایک هایی که تا امروز کرده اید فکر کنید و جایگاه فیس بوک را مشخص کنید، دوست صمیمی؟ همسر؟ همکار؟ یا … ، وقتی شما کسی را به خوبی می شناسید میتوانید سلیقه او را حدس بزنید، میتوانید هدیه ای برای او بگیرید که با احتمال زیادی از آن خوشش می آید، میتوانید حرفی بزنید که به شخصیتش نزدیک باشد، میتوانید رفتار او را پیش بینی کنید، و … ، حال فروش این اطلاعات به شرکت های بزرگی که محصولات زیادی به ما ارائه می دهند چه ارزش عجیبی دارد، ارزشی که میتوانند متناسب با سلیقه ها و پیش بینی هایی که از ذائقه ها دارند محصولاتی ارائه کنند .

به نظر شما شبکه های اجتماعی برای ارائه سرویس های به ظاهر رایگان، گران فروشی نمی کنند ؟

البته شبکه های اجتماعی قطعا مفید هستند و فضای تعاملی خوبی برای کسب و کارها ایجاد می کنند، فضایی که کسب و کارها میتوانند صمیمی تر و به حالت متفاوتی با مخاطبین خود ارتباط بر قرار کنند، شبکه های اجتماعی زمانی شبکه های اشتباهی می شوند که قرار است تنها رسانه یک کسب و کار شوند، هر کسب و کاری میتواند رسانه ای مالکیتی داشته باشد و از طریق آن رسانه خود اطلاعات زیادی درباره مخاطبین جمع کرده و از آن اطلاعات بعنوان ارزش افزوده ای استفاده کند که همیشه در تصمیم گیری ها و توسعه کسب و کار برایش مفید باشد، اگر برای کسب و کارتان وب سایتی اختصاصی بعنوان یک رسانه داشته باشید که مالکیت آن با شماست، میتوانید اطلاعات زیادی از رفتار مخاطب در این رسانه بدست آورید، راه ارتباطی خوبی با این شبکه ای که ساخته اید تشکیل دهید و هر روز اطلاعاتتان را افزایش دهید.

کسب و کارهایی که اجاره نشین شبکه های اجتماعی هستند، این اجاره نشینی را پذیرفته اند و هرچند اسم و رسمی برای خود ساخته باشند باید بپذیرند که نهایتا اجاره نشین بوده و تابع تصمیمات صاحب خانه هستند .

منبع : مسترکاما